در این پست با توجه به اینکه در ایام شب های قدر هستیم تصمیم گرفتم تا درباره ی تقدیر بندگان صحبت بکنم...
با یک حدیث قدسی شروع می کنم:
قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: «عَبْدِیَ المُؤْمِنُ لا أَصْرِفُهُ فِی شَیْءٍ إلّا جَعَلْتُهُ خَیْراً»
هیچ شرایطی را برای بندۀ مؤمنم پیش نمیآورم مگر اینکه آن را برایش خیر قرار میدهم...
کافی، جلد 3، صفحه 101
پس معنایی که ما از این حدیث متوجه می شویم این است که هر چه در تقدیرمان در این ایام نوشته می شود به صلاح ماست و برایمان جز خیر نیست؛ حال چه بد ترین اتفاق برای من باشد و جه بهترین اتفاق...
با وجود اینکه خود خدا که از او بالاتر نداریم گفته تقدیری که برای بنده ی مومنش رقم میزند جز خیر نیست...
ما بندگان نادان زمانی که اتفاقی ناگوار برایمان پیش میآید در وجود خدا هم شک میکنیم...
لَا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا...
خدا هیچ کس را تکلیف نکند مگر به قدر توانایی او...
286بقره
خدای ما هیچ بنده ای از بندگانش را بیشتر از توانایی اش تکلیف نمیکند و هرچه که در تقدیر بنده باشد حتما در حد توانش است...
وَعْدَ اللَّهِ ۖ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ
این وعده خداست که خدا هرگز خلاف وعده نکند، و لیکن اکثر مردم (از این حقیقت) آگاه نیستند.
6روم